eigen regie

hoe zorgen we niet vóór, maar dát?

Eigen regie hebben zit soms in kleine dingen. Soms juist in iets groots. Bettina en haar collega’s denken vaak na over hoe ze cliënten van woonlocatie Lijnbaan meer eigen regie kunnen geven.

Naam/ Bettina Kwantes
Functie/ Persoonlijk begeleider
Locatie/ Woonlocatie Lijnbaan, Krommenie

hoe zou je jullie locatie omschrijven?

‘Wij zijn een 24-uurslocatie waar mensen wonen met een verstandelijke beperking. Zij zijn praktisch gezien heel zelfstandig en krijgen begeleiding op afspraak.’

hoe geven jullie vorm aan eigen regie?

‘We beschouwen cliënten als mensen die hetzelfde zijn als wij, alleen hebben zij bij sommige dingen hulp nodig. Als je op die manier kijkt, wordt eigen regie een way of life.’

hoe vertaalt zich dat bij jullie?

‘Toen ik hier vijf jaar geleden kwam werken, waren veel zaken voor de cliënten bedacht en geregeld. Toen de omslag kwam van zorgen vóór naar zorgen dát, zijn we ons gaan afvragen: ‘Doen we dit zo omdat wij dat willen, of omdat de cliënt dat wil?’ Dat heeft voor aardig wat veranderingen gezorgd.’

kun je een voorbeeld geven?

‘Voorheen hadden we zakjes met geld van cliënten in onze kluis. Als een cliënt bijvoorbeeld naar de pedicure moest, kwam hij bij ons een zakje geld halen. Nu doen we dat anders. We zijn cliënten gaan leren om vooraf na te denken over wanneer ze waarvoor geld nodig hebben en stimuleren ze om dat zelf te pinnen, al dan niet samen met hun begeleider. Dat is veel gelijkwaardiger en je ziet cliënten daar bovendien in groeien. Hetzelfde geldt eigenlijk voor medicatie. Voorheen hadden wij als begeleiders alles in beheer. Maar op een bepaald moment zijn we samen gaan kijken naar wat een cliënt hierin zelf kan. In het begin was af en toe een controlerend telefoontje nodig. Maar een aantal cliënten regelt de medicatie nu zelf.’

‘We vroegen ons af: Doen we dit zo omdat de cliënt dat wil of omdat wij dat willen?’

hoe ver ga je met eigen regie waar het bijvoorbeeld gaat om iemands gezondheid?

‘Dat is soms aftasten, je kunt je neus stoten. Zo hebben we een cliënt die graag alcohol drinkt. Kijk ik naar mezelf, dan hoeft een ander mij niet te vertellen hoeveel biertjes ik op een avond mag drinken. Zo reageerde deze cliënt uiteraard ook. Maar het ging wel geregeld fout. Toen zijn we in gesprek gegaan: ‘Joh, als je de volgende dag moet werken, is dat is niet handig.’ Nadat het even goed leek te gaan, ging het toch weer een tijdje flink mis. Met de ouders en de gedragsdeskundige zijn we vervolgens het stappenplan Bemoeizorg gaan inzetten en hebben we afgesproken dat we aan het begin van elke dag aangeven of hij wel of niet mag drinken. Dat lijkt nu goed te gaan, maar toch willen we het over een tijdje weer loslaten om te zien of hij ervan geleerd heeft.’

wat heeft jullie omslag de cliënten gebracht?

‘Sommige cliënten zijn behoorlijk uit hun comfort zone gehaald: alles werd immers voor ze geregeld en nu moeten ze zelf dingen ondernemen. Maar ook al kost het ze misschien meer moeite en energie, ze hebben wel zelf de regie en leren veel. En dat is een goed gevoel, zowel voor cliënten als begeleiders.’